طراحی الگوی سیاستگذاری به منظور مناسب‌سازی پوشش اجتماعی بانوان متردد در محیط‌های عمومی

پوشش اجتماعی بانوان در حالی مسئلۀ حاکمیت سیاسی ایران پس از انقلاب اسلامی محسوب می‌شود که فقدان الگوی سیاستگذاری در این حوزه منجر به اقدامات آنی، مقطعی و فاقد اثربخشی لازم شده است. این در حالی است که اقدامات فرهنگی به دلیل ذات خود، نیازمند یکپارچگی و برخورداری از الگویی از پیش تعیین‌شده هستند. این مقاله به دنبال تبیین تعریفی جامع از مفهوم سیاستگذاری فرهنگی و تبیین الگوی چرخۀ سیاستگذاری در این عرصه و نهایتاً طراحی الگویی جامع برای اقدام در حوزۀ پوشش اجتماعی بانوان است. در این راستا تلاش شده از مسیر مصاحبه با نخبگان و مدیران فرهنگی در عرصۀ پوشش اجتماعی بانوان و تحلیل مضمون این مصاحبه‌ها در گام نخست به توصیف وضعیت اجتماعی و حاکمیت سیاسی ایران در مفهوم عام و پس از آن در گام بعد، وضعیت پوشش اجتماعی بانوان به صورت خاص پرداخته شود و نهایتاً با در نظر گرفتن الزامات استخراج شده در تحلیل محیط و مسئلۀ مورد مطالعه، الگویی واقع‌نگرانه برای اقدام در این حوزه ارائه شود.